میزان تقریبی یک ماده افزودنی در ماده غذایی و یا آب آشامیدنی که یک فرد با وزن متوسط ۶۱ کیلوگرم می‌تواند روزانه بدون هیچ گونه خطری برای سلامتی ، در تمام مدت عمر دریافت نماید و مقدار آن برحسب میلی گرم افزودنی خوراکی برای هر کیلوگرم وزن بدن تعیین می شود .
این اصطلاح در مواردی به کار می رود که خصوصیات ارگانولپتیک یا فرآیند تهیه یک ماده افزودنی به خودی خود میزان مصرف آن را محدود می‌کند ، بنابراین می‌توان بدون در نظر گرفتن موارد سم شناسی از آن استفاده کرد .
🔻 حد مجاز استفاده از رنگ‌های خوراکی :
🔅 رنگ‌ها بر اساس میزان پذیرش روزانه ( ADI ) ؛
رنگدانه‌های خوراکی دارای مقادیر ADI که توسط مرجع نظارتی تایید و پذیرفته شده است .
🔅 رنگ خوراکی برای کاربردهای محدود :
برخی از رنگ‌ها مانند چغندر قرمز ، دی‌اکسید تیتانیوم و غیره مجاز به استفاده برای کاربردهای خاصی هستند .
🔅 رنگ‌های خوراکی برای مصارف خاص :
برخی از رنگ‌های غذایی مانند طلایی ، نقره‌ای و غیره فقط برای کاربردهای خاص مجاز هستند .
🔻 آیا رنگ‌های خوراکی ناسالم هستند ؟
شواهد قطعی مبنی بر خطرناک بودن رنگ‌های غذایی برای اکثر افراد وجود ندارد .
با این وجود ، ممکن است در برخی افراد واکنش‌های آلرژیک و در کودکان حساس بیش‌فعالی ایجاد کنند .
با این حال ، بیشتر رنگ‌های غذایی در غذاهای فرآوری شده ناسالم یافت می‌شود که به هرحال باید از آنها اجتناب کرد .
اما رنگ‌های خوراکی که طبیعی هستند نه تنها ناسالم نیستند ، بلکه خواص تغذیه‌ای نیز دارند .
☑️ کانون تولیدکنندگان میوه خشک ایران ، مشاوری صادق ، تلفیقی از علم و تجربه
، مشاوری صادق ، تلفیقی از علم و تجربه
دیدگاه‌ها